Ile się dziś o niej mówi, o miłości? Czy jest to popularny temat w rozmowie w pracy, po pracy? Poniekąd tak, zarówno kobiety jak i mężczyźni w towarzystwie raczej chętnie opowiadają, co ich spotyka w małżeństwie, narzeczeństwie, konkubinacie, bo różnie jest, czy nowo nawiązanej znajomości, być może tylko inaczej każde z nich nazywając. Znamy to, prawda? Nie opowiadamy tylko, albo mówimy z żalem, zwykle do tej drugiej strony, kiedy nie jest najlepiej. Trzeba może przykładu, jak to w nas zmienić, jak odkryć, że miłość wybaczająca, to miłość, której ciągle za mało. O niej, tak sobie w tym zaproszeniu myślę, jest tekst świętej Faustyny. Przekonując do Miłości, jaką sam jest wybaczający wszystko, cokolwiek mu zaniesiesz, Bóg, pokazuje Faustyna tak naprawdę, że to wśród nas – ludzi między sobą – przeprosiny, wybaczenie i bezinteresowność są możliwe, są potrzebne, kluczowe, bo przez kogo, jak nie przez nas samych, ma się ta Boża Miłość rozlewać. Dziś połączone chóry, w tym siostry Miłosierdzia z Łagiewnik, siostry Franciszkanki Rodziny Maryi, bracia Fanciszkanie i działające przynich Duszpasterstwo Akademickie, śpiewacy działający przy krakowskich Karmelitach, znakomici młodzi krakowscy instrumentaliści, zaproszeni i pragnący w wydarzeniu uczestniczyć goście spoza Krakowa oraz my, pracownicy i studenci zgrupowani w Voce Angeli, zaniesiemy Bogu prośbę o wybaczenie, precyzując za co, bez wytykania kto, a identyfikując się w pokorze i serdeczności ze wszystkimi. Przyjdź, Kraków, Bazylika Franciszkanów, 19:45.